tumany z was kurzu zimowego trzepie kologramy z szarych daywanow.
na proch zetrzec, spalic, stopic sztuczno-strunowe wykladziny
cosmy milosc na  nie wykapali, do ostatniej miarki, ze nic miedzy nami zostac nie moglo, jak tylko mur zbrojony
-sam sobie trzep dywany, skoro wiosny nie widac, a dziecko placze z glodu.